Wystawa „Wianki. Żywe obrazy” opowiadała o historii poznańskich Wianków oraz sekretach Żywych obrazów, wystawianych na Warcie. Co łączy Wandę z Janem? Kto skakał z płonącego statku i dlaczego w Poznaniu świętowano Dni Morza?
Wianki w Poznaniu to społeczny rytuał. Są adaptacją ludowego święta na potrzeby miejskiej ludności. Na przestrzeni dziesięcioleci zmieniały się narracje i ich symbolika. W XIX wieku Wianki jednoczyły polskie instytucje, były symbolem dla polskich mieszkańców Poznania. Żywym obrazem dojrzewającego społeczeństwa w II RP. Zwierciadłem nastrojów społecznych w PRLu. Od lat 30-tych XX wieku towarzyszyły im Dni Morza obchodzone na akwenach w całej Polsce. Z czasem Wianki zniknęły z kulturalnej mapy Poznania.
Noc świętojańska/Noc Kupały to jeden z nielicznych obrzędów ku czci wody i słońca, który przetrwał do dziś. Woda jest dobrem wspólnym całej społeczności. To w jaki sposób obchodzimy się z nią w granicach miast i wsi, odzwierciedla stan naszej kultury i poziom cywilizacji. W epoce antropocentryzmu i kurczących się zasobów wody pitnej. Wydaje się ,że ten element kultury nabiera szczególnego znaczenia.
Kuratorka: Katarzyna Wala
Konsultacje historyczna: Maciej Michalski
Kierowniczka produkcji: Monika Petryczko,
Współpraca: Bartosz Małolepszy, Cezary Tyliński
Scenografia: Grupa Mixer Monika Ulańska, Dorota Gaj, Robert Woźniak
Identyfikacja wizualna: Katarzyna Wala
Opracowanie graficzne: Iza Bucholc, Krzysztof Kąkolewski
Realizacja: Fundacja Social Art - Laboratorium Społeczne, grupa Mixer
Sponsor: Firma TORPOL - producent eko opakowań
Organizator: Miasto Poznań, Fyrtle.pl
Produkcja: Poznańskie Centrum Dziedzictwa